Vorige week was ik in Drunen. Ik bezocht het verlaten land van Ooit, ging even snel naar het vestigingstadje Heusden en bezocht tot slot de Drunense Duinen.
Het verlaten Land van Ooit
Op donderdagavond ging ik eens kijken wat voor wandeling ik zou maken de volgende dag. Na even zoeken ontdekte ik dat je kan wandelen op het terrein van het Land van Ooit, vlakbij Den Bosch. Het pretpark ging jaren geleden failliet, maar er zijn nog enkele elementen overgebleven.
Het ligt ook nog midden in een mooi stukje natuur. Het leek me een interessante combi: natuur en restjes van een verlaten pretpark. Ook omdat ik er als kind weleens was geweest, was ik benieuwd of ik nog wat herkende.
Wat het precies was weet ik niet, maar de omgeving had iets magisch. Maar ik herkende niets. Het is denk ik veel te lang geleden (21 jaar!). Veel heb ik niet gezien van dit gedeelte, want een andere wandelaar attendeerde me erop dat we dichbij de Drunense Duinen waren en dat dat de moeite waard was. Dus daar ging ik ’s middags nog even snel heen.
Het Land van Ooit is leuk, maar ik zou er niet speciaal ervoor naartoe rijden. Al kon je er nog wel wat langer wandelen dan ik deed. Ik weet niet hoe groot het wandelgebied is. Maar het is in ieder geval goed te combineren met de duinen of het prachtige vestigingsplaatsje Heusden.
Land van ooit: parkeren
Tip voor als je er wilt parkeren. Aan de achterkant van het park is een parkeerplaats. Als je in de buurt bent, zie je gele bordjes met ‘Parkeren Steenenburg’. Ik dacht dat ze de carpool bedoelde waar ik besloot te parkeren, maar dat is het dus niet. Het is wel goed te lopen vanaf de carpool. Maar blijf dus doorrijden en de gele bordjes volgen als je dichtbij wilt parkeren.
Pitstop in Heusden
Na het Land van Ooit deed ik een korte stop in Heusden. Alleen om naar de wc te kunnen :). Het was een beetje onpraktisch qua route. Maar alle horeca was gesloten. In plaats van de zoeken en rondjes te rijden, ging ik af op het advies van een dame die ik tegenkwam. In Heusden bij de molen is een openbare wc. Als ik nou op tijd was vertrokken ’s ochtends, had ik wat tijd gehad om nog even rustig rond te lopen daar. Het is zo een mooi stadje. Maar aangezien ik er al eens was geweest en m’n doel van vandaag was de natuur in te duiken, ging ik snel weer verder.
De Drunense Duinen
Laat ik voor de Drunense Duinen maar beginnen met een parkeertip. Ik reed in eerste instantie naar een parkeerplaats bij Herberg de Drie Linden. Waar het overigens ontzettend druk was met heel veel wandelaars. Je kunt er mooi wandelen in een heerlijk bos, maar het is vanaf daar een stuk verder lopen naar de duinen. Ik vond het ook wat hysterisch door alle drukte en kon niet echt ontspannen.
Aangezien ik niet heel veel tijd had, ben ik de auto in gestapt en reed 20 minuutjes verder naar de parkeerplaats bij de Rustende Jager. Daar was het ook druk, maar er kwam iets anders publiek op af. Heel veel wielrenners, mountainbikers en paardrijders. Dus bij de parkeerplaats was het even druk, maar eenmaal in de natuur verspreidde iedereen zich al snel.
Ik liep de Capucijnerroute van 3,5 kilometer. Tenminste dat was de bedoeling, maar ik verdwaalde en ben halverwege op de een of andere gekke manier weer teruggelopen in plaats van het rondje af te maken. Maar je komt hoe dan ook redelijk snel bij de duinen.
Je moet de rode pijltjes volgen. Ook heb ik ter plekke de app van Natuurmonumenten gedownload, waar je de route online kan volgen. Het nadeel vond ik dat het soms even duurde voor je op de kaart kon zien dat je weer verplaatst was. Je kan het niet refreshen. Dus dat vond ik iets onhandig. Maar goed. Wel genoten!
Ik ga nog wel een keertje terug om echt rustig te genieten van de wandeling. Ik was wat te gehaast omdat ik op tijd weer terug wou gaan. Nu weet ik waar ik moet parkeren en welke pijltjes ik moet volgen.
Oh ja, ik had ook nog mooie paddenstoelen gespot. Niet alleen in het bos, maar ook in de duinen. Apart he?
