De plastuit is ideaal voor wandelaars

Ik heb de plastuit ontdekt en vind het geweldig

Wat een uitvinding die plastuit. Ik moest er nooit iets van weten. Maar wandelingen maken in de natuur tijdens corona is niet prettig met een volle blaas. Dus ik gaf de plastuit een kans.

Ik wildplassen? No way!

Ik was altijd zo’n type dat als ik moest plassen ik het liever net zo lang ophield tot ik thuis was. Een openbaar toilet vind ik vies, maar als het moet dan moet het. En plassen in de natuur? No way! Veel te onhandig, ongemakkelijk en soms ook veel te koud. Alleen als ik echt op ontploffen stond, zou ik het doen. Maar dat was eigenlijk nooit het geval.

Wandelen in coronatijd is behoorlijk onhandig

Totdat ik een wandeltik kreeg tijdens een pandemie. Ik ben er nog steeds niet aan gewend ben om eraan te denken om te plassen voor vertrek. Al denk ik er wel aan, soms kom ik na een uur autorijden in een natuurgebied aan en dan moet ik alweer.

Daar sta je dan. Geen toilet in de buurt. Geen café of andere locatie waar je even naartoe kan rijden om te plassen. Alles is tegenwoordig dicht. Of misschien is het er wel, ergens. Maar hoe weet je waar je moet zijn? Een keer besloot ik zelfs tijdens een dagje wandelen in Drunen speciaal naar een openbaar toilet in een dorpje in de buurt te rijden, om even te plassen.

In de winter wandelen is nog erger. Alles kaal is dan kaal waardoor je niet even ongezien ergens achter wat bosjes kan gaan plassen. Urgh.

Ik vertel ook weleens op Instagram in de Stories over dat ik nodig moet plassen (blijkbaar zit het me letterlijk en figuurlijk hoog soms 😆 ) en een van de volgers vertelde me over de UIXI plastuit.

Van karton naar plastic

Ik had eventjes weerstand toen ik aan een plastuit dacht. Maar toen besefte ik me, dat mijn mening is gevormd toen ik er voor het eerst over hoorde. Hoelang geleden dat is weet ik niet precies, maar ik denk zo’n 15 jaar misschien wel. Volgens mij begon het een kartonnen versie. Dat leek me ontzettend ranzig. Er was nog een versie waarvan ik ook dacht, dat kan nooit goed gaan en lijkt me een heel geklungel. Ik was er van overtuigd dat dat bij mij compleet misging. Maar goed, we zijn zoveel jaar verder, dus de plastuit is vast enorm verbetert.

Ik besloot me er toch even in te verdiepen. Wat voor soorten zijn er en wat zijn de reviews? Over UIXI waren mensen nogal enthousiast. Hoe meer ik er over las, hoe meer ik ervoor open ging staan en besloot dat het de moeite waard is om te proberen.

Zelfs bij mij ging het goed

De plastuit werd geleverd en ik kon natuurlijk niet wachten met testen. Gelukkig moest ik al snel plassen. Het is zo simpel als de beschrijving het aangeeft. Je hoeft je broek niet naar beneden te doen, je doet je onderbroek een stukje opzij of omlaag, je schuift de plastuit op z’n plek, duwt het uiteinde iets naar beneden (iets met zwaartekracht 🙂 ) en je doet je ding. Supersimpel en ik hield het helemaal droog. Je hoeft dus helemaal niet uitgebreid te oefenen of iets. En als ik het kan, kan jij het ook!

De volgende dag ging ik wandelen met een vriendin en de plastuit lag alvast in m’n tas. Met het idee dat ik hem niet vergeet als ik weer eens een lang of verre wandeling ga maken. Na een tijdje wandelen moest ik toch alweer plassen. We waren in een botantische tuin, dus daar kon het niet. Gelukkig was er een bos dichtbij. Daar vond ik een omgevallen boom mét bladeren en daar kon ik mooi achterstaan. En ja hoor, het ging weer helemaal prima. Wat een opluchting!

Enerzijds een opluchting dat ik weer ontspannen kon lopen, maar het was ook een opluchting dat ik me nooit meer zo’n zorgen hoef te maken over dit probleem. Joehooooo!

Met de plastuit kun je dus gewoon plassen, zonder je billen buitenboord te hangen 🙂 en dat is in de winter extra fijn. Nou ideaal!

Hoe zit dat met wildplassen? En waar mag het wel?

Nu moet ik weleens ineens gaan nadenken over wildplassen. Hoe zit dat precies? Waar mag het wel en waar niet?

Schijnbaar is er geen algemene, landelijke regel dat wildplassen niet mag. Gemeentes regelen dit zelf, om te voorkomen dat het in de stad een stinkende bende wordt. In de natuur zijn deze regels er meestal niet. Dus je kunt er vanuit gaan dat je buiten de bebouwde kom, in de natuur gewoon een plasje kan doen zonder schuldgevoel 🙂 Maar natuurlijk niet vlakbij het bezoekerscentrum of speeltuintje. Common sense denk ik dan.

Dus, voor alle vrouwen die net als ik schroom hebben tegen wildplassen en plastuiten: overweeg het of probeer het eens. Zo kun je veel beter en langer genieten van je wandeling!

Plaats een reactie

Blijf op de hoogte

Ontvang maandelijks de nieuwste blogs in je mailbox.