Het eerste weekend van november staat het Waddeneiland Terschelling in het teken van de Berenloop. Ik was er afgelopen november voor de jubileumeditie van de Berenloop marathon. In 2017 deed ik mee met de halve marathon, dit jaar stond de hele marathon op het menu. Volgens velen een van de mooiste marathons van Nederland. De zaterdag voor de wedstrijd maak ik een mooie fietstocht over het eiland.
Weekendje Terschelling: Fietsen, wandelen en hardlopen
Omdat ik het heen en weer reizen en lopen op 1 dag wat veel vind, maak ik er een weekendje Terschelling van. Op vrijdagmiddag heen, in de stralende zon op de veerboot. De wind begon flink aan te wakkeren, maar ik kon in de veerhaven in Harlingen nog een kopje koffie op het terras doen. Met jas aan, dat wel;)
Ook op de veerboot waren de buitenzitplaatsen op het achterdek goed te doen, als je uit de wind ging zitten. Nog gekletst met Nico die ook met zijn gezin op dezelfde boot zat, hij kon een deel van mijn zenuwen voor de marathon wegnemen.
De marathon is me gelukt, vraag niet hoe, ik ging vlak voor de start door mijn rug. Het weer was bar en boos op zondag met heftige wind en urenlange plensbuien. Ik kan wel zeggen dat ik de barre editie van de Berenloop heb gelopen 🙂
Vrijdag kwam ik rond 17.30 uur aan op het eiland, dus naast een hapje eten zag ik niet zoveel van het eiland. Op zaterdag was het nog steeds stralend weer met zon. Ik had geen auto mee, dus ik besloot een fiets te huren. Die kon ik zondagochtend terugbrengen. Het ging allemaal heel gemoedelijk en ik kon betalen bij het inleveren van de fiets.
Ik bedenk me ineens nog dat er zondagochtend niemand was en dat ik niet kon betalen. Na bellen en mailen heb ik ook geen reactie meer gehad.. dus deze fietstocht werd onbedoeld gesponsord door De Groot fietsen in Midsland.
Culinair rondje Terschelling fietstocht
Op de boottocht had ik een fietsroute uitgezocht, een rondje eiland met plekken waar ik ook met de marathon zou komen. Een soort parcoursverkenning werd het dus. Een ronde van 40 km over het eiland, dat moest te doen zijn op een gewone fiets. Hoewel ik her en der werd voorbij gezoefd door mensen met elektrische fietsen, was het te doen. Op stukken met wind tegen moet je wel echt je best doen. Ik deed rustig aan, want ik moest mijn shirt nog ophalen in West-Terschelling, maar onderweg kwam ik erachter dat het dorpshuis pas om 15.30 uur open ging. Ik kon dus uren doen over de 40km. En lekkere culinaire tussenstops maken. Koffie met gebak, lunch en nog een drankje op het terras. Zo hoort een vakantieweekend te zijn toch? Je niet druk maken over de tijd, maar genieten in het moment en de enige beslissing die je hoeft te nemen is waar je eten en drinken haalt.
Routebeschrijving fietstocht
De route ging het hele eiland rond. Alleen Boschplaat (het natuurgebied in het noordoosten van het eiland) kwam er niet in voor. Maar daar zou ik de volgende dag wat kilometers doorheen komen met de Berenloop.
Link naar de routebeschrijving: https://www.visitwadden.nl/nl/bezoeken/routes/1934635822/culinaire-fietstocht-terschelling
Je kunt kiezen voor een boekje of een GPx-bestand. Ik heb een Garmin sporthorloge met navigatie, dus ik koos voor de GPx.
Mijn hotel zat vlakbij Midsland, ik wandel naar het dorpje en haal mijn fiets op bij de verhuurder. De route begint richting de Waddenzee, met een fikse wind tegen. Eenmaal bij de dijk aan de Waddenzeekant, begint een prachtige route. Met wind mee. Ik moet wel uitkijken op dit pad: Schapen, kreeftjes en vogels bevolken dit deel van het eiland en het pad is hun leefgebied. Dus af en toe vaart minderen. Ik vond dit gedeelte achteraf het mooiste stuk!
De wind in je haren, rust, ruimte en vergezichten: Dat is Terschelling. Heerlijk genieten langs dit stukje puur natuur van de Waddenzee.
Zoals ik al zei moet je af en toe stilstaan, 1x stak er zelfs een volledige schaapskudde over die door de boer naar een ander stukje land werden verplaatst. En de kreeftjes lagen soms ook midden op het pad te zonnebaden. Of wat ze er ook deden. Ik zag ook wat platgereden exemplaren. En vogels met lange snavels (ik meen dat het kluten of tureluurs waren) plukten ook kreeftjes tussen de stenen vandaan. Ik kan niet beloven dat bij deze fietstocht geen kreeftjes gewond zijn geraakt.
Wel vond ik bij het schrijven van deze blog deze mooie poster met vogels van Terschelling. Leuk om met kinderen ‘af te vinken’.
Op zoek naar culinaire stops
Maar ik kwam niet voor de culinaire geneugten van de vogels. Ik ging op zoek naar koffie met gebak. Stapelen voor de marathon (in de dagen voor de marathon moet je extra koolhydraten eten om de lange inspanning vol te houden).
In het dorpje Oosterend zijn de culinaire stops van de route helaas gesloten, dus ik moet een dorpje verder. Intussen ben ik van richting veranderd, ik heb de wind nu tegen. En op de Waddeneilanden is de wind altijd heviger dan op het vasteland. Dat wordt bikkelen dus, met trek. De route midden over het eiland vind ik niet zo leuk, ik wil richting de duinen aan de Noordzeekant. In het dorpje Hoorn zie ik een fietspad lopen, dus ik ga dat pad volgen. Een goede beslissing, dit is prachtig.
Ik zie dieren lopen en krijg intussen zadelpijn, ik ben loper en geen fietser. Dus ik wandel bij een pad even de duinen in, om de dieren van dichtbij te bekijken.
Nu krijg ik echt beretrek, dus op zoek naar een pitstop. Ik zie langs het fietspad nog een kilometerbordje staan van de Berenloop route de volgende dag. Het is toch meer verhard dan ik vermoedde, dat stelt me een beetje gerust.
Ik ben vlakbij het strand en bij strandopgang Formerum zie ik verlossing: een strandtent. Nog een leuke ook. De koffie en cheesecake gaan beresnel op bij Zandzeebaar. Je zit op een eiland langs de Noordzee. Er is dus geen 4G-ontvangst en geen wifi voor de klanten. Ik wil nog wat dingen opzoeken over het ophalen van het shirt en de route de volgende dag, dat lukt helaas niet. Ga er wel heen als je een goed gesprek wilt:)
Ik volg het duinpad en zie een bordje ‘Longway’. De volgende dag zal ik merken hoe lang die long way echt is. Vandaag vlieg ik eroverheen. Onderweg naar een lunchlocatie. Niet voordat ik nog een stukje over het strand heb gewandeld.
Lunchen doe ik bij een strandtent iets verderop: Paviljoen West aan Zee. Het is druk binnen met veel gillende kinderen. Wat een contrast met de rust in de duinen op de fiets en wandelend, ik zag geen kip. Alleen schapen;)
Vegan en vegetarisch eten
Ik besluit lekker rustig op het terras buiten te zitten. Uit de wind en met je jas aan is het goed te doen. De bediening is vlot en ze hebben een heerlijk veganistisch broodje kerriesalade. Ik ben blij verrast met de goede opties op het eiland als je vegan of vegetarisch wilt eten. Pura Vida Midsland staat ook op de culinaire route, hier at ik vrijdagavond een heerlijke vegan pompoenburger met zoete aardappelfrietjes.
De duinen en strand zijn voorbij. Ik duik het bos in. Of zijn dit ook duinen? Nouja, ik zie andere landschappen met meer bomen. De route draait nu om de westkant van het eiland. Ik kom voorbij ‘De bessenschuur’. Ik heb nog geen trek en stop alleen voor wat foto’s. Op het eiland zijn veel cranberrystruiken te vinden, waar ze hier cranberrythee, cranberrylimonade en cranberrylikeur van serveren. Wat een overdaad aan bessen. Wel een mooi gebouw.
Hierna volg ik een prachtig fietspad door het ‘Donkere bos’ naar West-Terschelling. De lucht betrekt helaas ook en ik krijg het koud. Een goede waarschuwing voor het gure weer dat in aantocht is. Ter plekke maak ik een andere kledingkeuze voor de marathondag, die achteraf goed uitpakt. Helaas heb ik veel mensen net na de finish onderkoeld zien raken. De combinatie van wind en regen koelt je lijf razendsnel af. Gelukkig had ik een thermoshirt als onderlaag meegenomen. Die me dus de 42km en na de finish goed warm heeft gehouden. Ook kocht ik nog extra fleece handschoentjes bij de Hema.
Op de hoek van het strand sta ik nog een keer stil bij de Waddenzee. Hier is een paar weken geleden het gruwelijke vaarongeluk geweest, waar nog niet alle vermisten van zijn teruggevonden. Op zondagochtend vroeg werd hier nog een van de verongelukte mensen aangetroffen. Hopelijk geeft dit de nabestaanden wat rust. Ik vond het een vredige plek en sta even stil van het uitzicht te genieten.
Terug in West-Terschelling haal ik mijn t-shirt van de Berenloop op en pak ik nog een terrasje. Hierna fiets ik terug naar mijn hotel in Midsland met bijna 40 fietskilometers in mijn benen en prachtige herinneringen in mijn hoofd. Wat zijn de Waddeneilanden mooi!
