We horen niet de hele dag binnen te zitten. Dat is onnatuurlijk. Daarom besloot ik mee te doen aan de GetUpGetOut challenge. Minimaal één uur per dag.
In de eerste podcastaflevering die ik maakte samen met Selfa, besloten we een challenge te doen. Nou ja, ik dan, want zij doet het al een hele tijd.
Ze legt op een leuke manier uit dat we helemaal niet zoveel binnen horen te zitten, als een soort molletje. In ons geïsoleerde en verwarmde huis met amper beweging. Oke, dat is hoe het leven er voor veel mensen uitziet. Maar daar kunnen we wat aan doen.
En heel eerlijk, de meeste van ons kunnen best een deel van de tijd dat je op de bank hangt inleveren voor wat tijd buiten.
De GetUpGetOut challenge
Het doel is om 30 dagen lang, minstens 1 uur per dag naar buiten te gaan. Bijvoorbeeld om een wandelingetje te maken. In de natuur is het beste natuurlijk, maar heen en weer naar werk of naar de supermarkt is ook prima.
Je mag het uur in twee delen splitsen als dat beter uitkomt qua planning, of ga desnoods in je tuin of op balkon zitten als je die hebt. Het gaat dus om buiten zijn. That’s all.
Doe je ook mee?
Doe je ook mee met de challenge? Je kunt beginnen wanneer je begint! Als je actief bent op Instagram zouden we het supertof vinden om te horen of je meedoet en hoe de challenge je afgaat. Als je posts deelt, wil je dan #GetUpGetOut erbij vermelden?
Je mag natuurlijk ook onderaan de blog je ervaring delen.
Hoe het mij vergaat
Terwijl ik dit schrijf zit ik op dag 9 van de challenge. De eerste dagen gingen heel eenvoudig. Ik begon op een vrijdag, dus dat is sowieso makkelijk. Maar of het me door de weeks zou lukken? Tot m’n eigen verbazing was het prima te doen. Het is me 8 dagen gelukt om elke dag naar buiten te gaan!
Dag 9 was een uitdaging
Vandaag, de tweede zaterdag van de challenge bleek een uitdaging. Ik zou ’s ochtends vroeg met een vriendin naar het Speulderbos gaan om de groene specht te spotten. Het werd helaas code geel en ik besloot niet te gaan.
Plan B was om naar een vogelkijkhut te gaan en daar lekker te gaan zitten. Op dag 8 had ik dat ook gedaan voor een kwartiertje. Ik had veel zin om dat nog eens te doen en te proberen wat langer te blijven zitten. Eenmaal daar aangekomen zaten er mensen muziek te luisteren. Beste wel luid ook. Urgh. Geen zin om daar bij te gaan zitten.
Op weg naar de vogelkijkhut zag ik de schaapsherder waar ik eerder mee liep. En ik zag dat hij voorbereidingen deed om de schapen een stukje te verplaatsen. Ik liep snel terug in de hoop hem te kunnen helpen. Maar binnen de twintig minuten dat ik weg was, had hij ze al verplaatst, wauw!
Daarna begon het ineens te regenen en heel hard te waaien. Ik zat in m’n auto en die begon helemaal te wiebelen haha. Ik wist me even geen raad en besloot naar huis te gaan. In wandelen in m’n omgeving had ik geen zin, dus ik dacht, ik ga in de tuin zitten. Nou met die storm was dat ook geen pretje. Dus toen ging ik chagerijnig naar binnen en schreef deze blog. Muziekje aan, de kat kwam naast me liggen en langzaam ebte m’n irritatie gelukkig weg 🙂
Ik moet vandaag nog 35 minuten naar buiten…
Update
Ik ben nadat ik deze blog schreef gewoon weer teruggegaan. En heb de challenge vandaag weer gehaald. Plus de extra uitdaging die ik mezelf gaf: nog iets langer op dezelfde plek in de natuur gaan zitten, zonder oordopjes in of de hele tijd met je mobiel bezig te zijn. Dat is ook gelukt!
Inzichten die ik kreeg
Door de challenge kreeg ik in de eerste week ook wat inzichten. Ik besef me dat de deur uit gaan niet de grootste uitdaging is. Dat is gewoon een kwestie van je jas en schoenen aantrekken en naar buiten gaan. Peanuts (behalve vandaag dus).
De uitdaging voor mij zijn de stemmetjes in m’n hoofd die me vertellen dat ik beter nog even wat langer in bed kan blijven liggen. En dat het eigenlijk niet uitkomt om naar buiten te gaan, want het is zo’n drukke dag.
Door de challenge ging ik soort van in discussie met mezelf, want ik wil wél naar buiten. De conclusie is dat het altijd gewoon kan, vooral als ik wat eerder opsta. Zo simpel is het (voor mij dan).
Het is grappig dat als ik een belangrijke afspraak heb (pre-coronatijd vooral) ik prima eerder op kon staan zonder mokken. Voor een evenement, een bruiloft, om op vakantie te gaan. Waarom is het nu dan zo ingewikkeld terwijl het zo goed is voor m’n fysieke en mentale gezondheid? Raar toch?
Ook kom ik mezelf een beetje tegen door die challenge, zoals ik in m’n Instagram-post hierboven beschrijf. Interessant allemaal!
Is de challenge de moeite waard?
Ja! Absoluut! Mijn conclusie over de challenge tot nu toe is dat het qua tijd goed te doen is, zelfs op drukke dagen.
Ik hoop zelfs dat het na die 30 dagen een gewoonte is om standaard een uur naar buiten te gaan.
Nu weet ik het nog niet 100% zeker, maar ik krijg het idee dat ik er aan begin te wennen regelmatig buiten te zijn. Ik werd er vandaag een beetje onrustig van dat ik niet kon doen waar ik zin in had. Toen ik eenmaal terug kwam van een langere tijd buiten voelde ik me weer helemaal oke!
Foto: Adrian Swancar via Unsplash
